Tag Archive for: moon

H ομορφιά των άστρων

ομορφιά των άστρων

H ομορφιά των άστρων μας βοηθά να αντιληφθούμε την ομορφιά της ζωής που τόσο έχουμε λησμονήσει.

Πριν από εικοσιπέντε αιώνες ο Έλληνας φιλόσοφος Αναξαγόρας σήκωσε τα μάτια στον ουρανό για να αναζητήσει τον δρόμο της σοφίας στο φως των αστεριών. Μαγεύτηκε από τη θεϊκή θωριά της Σελήνης και τόλμησε, αυτός ένας θνητός, να απλώσει τα χέρια του πάνω της και να την κατεβάσει από τον κόσμο των θεών στον κόσμο των ανθρώπων. Έψαξε τα μυστικά της, εξήγησε τις φάσεις και τις εκλείψεις της, ανακάλυψε ότι το φως της είναι αντανάκλαση του ηλιακού φωτός, και μετέτρεψε το φόβο, τις δεισιδαιμονίες και τις προλήψεις των ανθρώπων για αυτή σε επιστήμη.

Κανείς όμως δεν μένει ατιμώρητος όταν ταράζει τη γαλήνη των θεών. Κατηγορήθηκε, λοιπόν, για ασέβεια «εισάγων καινά δαιμόνια», όπως έλεγε το κατηγορητήριο, και καταδικάστηκε σε θάνατο, τον οποίο απέφυγε με την βοήθεια του φίλου του Περικλή. Κατάφερε να διαφύγει στη Λάμψακο, όπου πέθανε τιμώμενος από τους κατοίκους της. Στον τάφο του γράφτηκε τούτο το λακωνικό επίγραμμα: “Εδώ αναπαύεται ο Αναξαγόρας, που για τον ουράνιο κόσμο βρήκε την αλήθεια”. Οι σύγχρονοι επιστήμονες αναγνωρίζοντας τη λαμπρή διάνοια του πρωτοπόρου φιλοσόφου τον τίμησαν δίνοντας σε έναν επιβλητικό κρατήρα στον βόρειο πόλο της Σελήνης το όνομά του.

Από τότε μέχρι σήμερα η επιστήμη έχει προχωρήσει πολύ. Ίσως θεωρηθεί ως παραδοξολογία η άποψη ότι στον αιώνα της υπέρεξελιγμένης τεχνολογίας και των διαστημοπλοίων γίνεται λόγος για πνευματική παρακμή. Κι όμως έτσι είναι. Ο τεχνικός πολιτισμός τρέχει ασταμάτητος προς τα εμπρός, ο πνευματικός μένει στάσιμος, αν δεν υποχωρεί κιόλας. Απόδειξη η ηθική κρίση που μαστίζει τις συνειδήσεις αλλά και τις κοινωνίες του καιρού μας. Οι πνευματικές αξίες του αληθινού, του ωραίου δεν καλλιεργούνται με την ένταση που επιβάλλει η τόσο προχωρημένη τεχνολογία μας. Ο άνθρωπος υποδουλώθηκε στην τεχνολογία και ο κόσμος απομαγεύτηκε.

Έτσι και η Σελήνη έπαψε πια να γοητεύει και να ενδιαφέρει τους ανθρώπους. Ίσως γιατί προτιμά τη νύχτα και την ησυχία, όπως και η ανθρώπινη ψυχή, για να φανερώσει τα εσώψυχά της. Παύοντας όμως ο άνθρωπος να πιστεύει στο μυστήριο της ψυχής, να θεωρεί τα πάντα, φθαρτά κι επομένως παροδικής σημασίας αντικείμενα, έπαψε  να  μαγεύεται από τον επιβλητικό γείτονα του πλανήτη μας και γνωρίζει ελάχιστα για αυτόν. Είναι η Σελήνη για τον σύγχρονο άνθρωπο ένα ανούσιο ποιητικό και ρομαντικό στολίδι του ουρανού ή τροφή για δεισιδαιμονίες και παράξενους αστρολογικούς οιωνούς.

Λίγοι γνωρίζουν το μέγεθός της, τη σύστασή της, την απόσταση από τη Γη και ελάχιστοι πως η ύπαρξή της συντελεί στην διατήρηση της ζωής στον πλανήτη μας, πως μεταξύ Γης και Σελήνης θα μπορούσαν να χωρέσουν όλοι οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, πως από το νότιο ημισφαίριο της Γης φαίνεται ανάποδα από ότι στο βόρειο, πως δεν είναι πολωμένη μαγνητικά και άρα δεν δημιουργεί κανένα είδος προστασίας από τις ηλιακές εκρήξεις και τις ακτινοβολίες ραδιενέργειας ούτε από τις υπεριώδεις ακτινοβολίες, γιατί δεν έχει ατμόσφαιρα και στρώμα όζον όπως ο πλανήτης μας, πως η θερμότητα του Ήλιου «ψήνει» την πλευρά που τον κοιτάζει πάνω από 120 βαθμούς Κελσίου, ενώ στην υπόλοιπη πλευρά της η θερμοκρασία μπορεί να πέσει κάτω από τους -200 βαθμούς, πως έχει άκρως εχθρικό και ραδιενεργό περιβάλλον στην επιφάνειά της για κάθε μορφή έμβιας ζωής, πως δεν υπάρχει …«σκοτεινή πλευρά» όπως την αποκαλούνε αλλά μόνο «Αθέατη» η οποία οφείλεται στον ίδιο χρόνο περιστροφής της γύρω από τη Γη.

Γιατί τα γράφω όλα αυτά; «Ίσως αν στοχεύσουμε στη Σελήνη, όπως έγραψε ο Πλάτων, ακόμη και αν αστοχήσουμε θα βρεθούμε κάπου ανάμεσα στην ομορφιά των άστρων», που θα μας βοηθήσουν να αντιληφθούμε την ομορφιά της ζωής που τόσο έχουμε λησμονήσει.

Η ΣΕΛΗΝΗ: Βίοι Παράλληλοι στα αγγλικά, διαθέσιμο στην Amazon

Το μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας “Σελήνη” (εκδ. Πηγή – https://www.pigi.gr/product/selini) του Γιάννη Χριστοδούλου μεταφράστηκε στα αγγλικά από το ειδικό τμήμα των εκδόσεών Πηγή και κυκλοφορεί σε μορφή ebook, (Kindle) αλλά και σε έντυπη μορφή, (paperback) στην Amazon.

The ambitious experiment of the eccentric scientist is the beginning of a revolutionary invention that will become an unexpected hope able to radically change the future of humankind on the planet. The answer to the dilemma over the disclosure or concealment of the invention on the part of the scientific community concerns the Moon and Doppler Crater, where the scientist discovers the century-old secret hidden inside of it. An advanced intelligent form he will come across is to become the yardstick against which to measure human foibles that, either deliberately or spontaneously, lead the planet to an untimely end.

The novel MOON – Parallel Lives is a tour de force straddling the divide between fiction and reality. It is an attempt to understand the nature of consciousness and the limits of human reason. At the same time, it is a journey that examines the possibility of man’s possible contact with an intelligent form of some kind, which is likely to have taken place in the past, and seems likely to happen in the future. Above all, though, it is a desperate attempt to free humans from the prison of obscurantism, superstition, immorality, and indifference.

Yiannis Christodoulou was born in Salonica in 1967, and at the age of seven he made his first steps in music and the piano. He commenced his studies on Natural Science, at first in France, and later on at a Greek university. Still, his passion for music led him to a professional music career and, more specifically, his great love, jazz. He made his first professional steps in this field in London in the late-eighties. However, his interests were closely linked with science and the theoretical aspects of scientific innovations. As of 1992, when he came back from London, he has permanently lived in Rhodes with his wife and two children. He works as a pianist at various luxury hotels on the island.

Ξεκίνησε η μετάφραση του μυθιστορήματος ΣΕΛΗΝΗ – Βίοι Παράλληλοι

μετάφραση του μυθιστορήματος

μετάφραση του μυθιστορήματος

Με χαρά σας ενημερώνουμε πως ξεκίνησε η μετάφραση του μυθιστορήματος Επιστημονικής Φαντασίας “ΣΕΛΗΝΗ – Βίοι Παράλληλοι” στην Αγγλική γλώσσα! Αναμένεται να κυκλοφορήσει το 2020 και να χαρίσει διαστημικά ταξίδια και σε ξενόγλωσσους αναγνώστες!

Το βιβλίο θα έχει τίτλο: MOON – Parallel Lives και θα είναι διαθέσιμο, τόσο σε έντυπη μορφή, όσο και σε ηλεκτρονική, (eBook), από την Αmazon, το Google Play Books, το iTunes (iBooks) και όλα τα μεγάλα, παγκόσμιας εμβέλειας, διαδικτυακά βιβλιοπωλεία.

 

μετάφραση του μυθιστορήματος

Απόσπασμα:

CHAPTER 1
The Dawn of Fate

“I was born among people who, as a whole, generally want to believe. In various
things. Just because it’s convenient. So that their ego will indulge itself, and they
will sleep peacefully, without any predicaments, at night. So that they will wake
up in the morning, feeling spiritually fulfilled and omniscient. During the day,
they want to make incantations to tame fate or misfortune, which lies in
ambush, but always be ready to take the bull by the horns when it turns up
uninvited. I was born in such a modern society, equipped by birth with quite a
lot of fear of death and a range of other concomitant “virtues” of this society
many people diligently tried to provide me with during the first years of my life,
like superstition, personal interest, arrogance, indifference, and pleasure.”

***

It all began almost twenty years ago. When I was still a Physics sophomore in a
European megacity, not very far from the province where I was born and raised.
I had all the enthusiasm I needed to consider myself ready to ‘conquer’ science
and the world at large. Like a sponge, my mind constantly absorbed every kind of
information it received from the environment, and turned it into science. There was
nothing else but science for me in the world. Maybe I was a little bit eccentric
compared to other ‘prudish’ students. I knew some of them finger-pointed me and
laughed, but I couldn’t care less. Actually, I enjoyed it; sometimes, I even brought it
upon myself in many and varied ways. I derived satisfaction from being the talk of
the uni. It bordered on pleasure that kept pushing me towards my goal. Of course, I
never realised what that goal was as it constantly changed. I felt smarter and superior
to all. I felt hard done by, living a miserable nondescript kind of university life. I was
sure I deserved a lot more than what I had. What did I have? A flat full of
books—even the restroom was snowed under with them. Piles of books, just like my
assignments on innovative ideas. Almost every day, I came up with a new idea, which
I recorded, then dumped among the rest. Thousands of books, but not a single friend.
They were ashamed even to wave at me in the street. They feared someone would see
them talk to me, and they would lose face! I didn’t give a toss, though. I had my own
friends: my books, my ideas, and the uni.